Post 0

Post nul, -1, betha, de eerste post in ieder geval, maar hij telt nog niet écht mee. Ik ben momenteel namelijk nog niet op Lesbos, maar bevindt me nog even thuis om de laatste voorbereidingen te treffen, dat zijn er nog heel wat, en me klaar te maken voor vertrek. Deze post maak ik dan ook om de website even te testen, om even wat verwachtingen van me af te kunnen schrijven en om te vertellen wat ik nu eigenlijk precies ga doen, want misschien is dat voor sommigen nog wel helemaal niet, of niet helemaal duidelijk!

Deze website maak ik om bij te kunnen houden wat er op mijn pad komt zodat anderen mee kunnen lezen, mee kunnen voelen en mee kunnen bidden. Ik heb zelf ervaren wat het kan doen en betekenen toen ik uit de eerste hand de verhalen meekreeg van een goede vriendin van mij die werkte op Lesbos. Ze vertelde me in zo veel meer detail en zo veel uitgebreider in wat voor een situatie de mensen in het kamp zich bevonden dan de verhalen die we kennen uit het nieuws dat het me zo veel makkelijker, beter en dieper kon raken! Dat bewoog mij om ook naar het kamp te gaan en ik hoop dat het jou of u ook kan bewegen. Die beweging hoeft niet ook een directe beweging naar het kamp te zijn, maar misschien beweegt het je om te helpen door meer te spreken over deze crisis, door te doneren aan organisaties die hulp bieden of beweegt dit je hart, krijgt het een plekje in je gedachten, waardoor je het een plekje in je gebed kan geven en erover kunt praten met andere mensen.

De beweging die ik maak is dus naar het kamp! Nog even kort wil ik vertellen wat ik daar ga doen. Als ik aanstaande 21 augustus vertrek naar het kamp, ga ik voor langere tijd. Ik hoop er tot en met januari te blijven. Ik ga aan de slag op het kamp bij de organisatie EuroRelief (klik op het logo van EuroRelief om naar hun website te gaan). Deze organisatie is één van de grote organisaties in het kamp en ze zij in hoofdzaak bezig met registratie en distributie. Sinds het nieuwe kamp is opgezet na de grote brand in het oude kamp Moria, heeft EuroRelief een educatieve tak in het kamp opgezet. In het kamp leven veel kinderen en het is op dit moment helaas nog lang niet te doen om al deze kinderen les te geven, wegens een groot tekort aan (geaccrediteerde) docenten. De focus ligt daarom op het geven van een paar uur les per week aan de kinderen tussen de negen en twaalf jaar. Dat zijn er rond de 600, waarvan er momenteel ongeveer 400 les krijgen. Het doel van de educatie is om de kinderen een plek te geven waar er in ze wordt geïnvesteerd. Ik vond het zelf een enorme gewaarwording toen ik erbij stilstond, zeker nu ik pas afgestudeerd ben, dat er 22 jaar lang door de maatschappij als geheel in mij is geïnvesteerd. Allemaal betalen we belasting, we hebben hier in Nederland een goed onderwijssysteem en opgeleide docenten. Hoe anders is dit voor de kinderen in vluchtelingenkampen. Ze zijn hun huis en thuis kwijt, hebben afschuwelijke dingen meegemaakt toen ze op de vlucht waren en er is nergens een sociaal vangnet, overheid of samenleving waar ze op terug kunnen vallen. Terwijl er mijn hele leven tot nu toe mensen klaar stonden om mij te laten ontwikkelen en bloeien als mens, leven deze kinderen in een door hoge muren en hekken van de wereld afgesloten kamp vol ellende. Hoe waardevol is het dan ook dan Eurorelief ze een klein beetje perspectief probeert te bieden doormiddel van deze lessen! Ik hoop vurig dat er meer docenten naar het kamp komen om meer kinderen les te kunnen geven, maar nog vuriger hoop ik dat deze kinderen snel uit het kamp weg zijn en een plekje gekregen hebben waar ze écht kunnen gaan bouwen aan een nieuw leven.
Als docent ga ik aan de slag met het geven van lessen Engels en kunst. Beide enorm relevante vakken die me goed liggen. Overigens ook de enige twee vakken die de kinderen krijgen. Hiervoor is gekozen om de kinderen enerzijds toe te rusten met iets waar ze in een eventueel nieuw land mee uit de voeten kunnen (Engels) en aan de ander kant om de kinderen een kans te geven zich te uiten of om ze even weg te laten dromen en om hun fantasie te laten gebruiken en zo ofwel dingen te kunnen verwerken, ofwel even weg te kunnen uit de situatie waarin ze zich bevinden (kunst).

Ikzelf heb de afgelopen tijd kunnen genieten van de luxe van een lange vakantie. Ik ben veel in de natuur geweest en heb daar goed rust kunnen vinden. Ik ben twee weken de bergen doorgetrokken in Frankrijk en Zwitserland en ben één week met mijn familie, ook in de alpen, op vakantie geweest. Op weg terug vanuit Oostenrijk luisterde ik een preek die ging over het vinden van rust. De aanleiding van de preek was psalm 62, een psalm die David zichzelf als het ware voor houdt:

'Alleen bij God krijg ik rust,
alleen Hij kan mij redden.
Bij Hem ben ik veilig.
Hij redt mij altijd,
Hij beschermt me.'

Deze psalm deed me beseffen dat ik zo gezegend ben met de rust die ik de afgelopen tijd kreeg door in God's geweldige schepping te zijn en tijd te kunnen doorbrengen met mijn lieve familie! Een betere voorbereiding is er denk ik niet en ik hoop dat ik de komende tijd deze psalm mezelf kan voor blijven houden net als David ooit deed.